Naarmate je ouder wordt denk je ook wat vaker met enige weemoed terug aan die tijd en uitgerekend op uitvaarten komen herinneringen dan altijd even nog wat meer naar boven. Op een bepaald moment ben je op een leeftijd gekomen dat je ouders, ooms en tantes bijna allemaal zijn heengegaan en na verloop van tijd is dan de enige herkenning met het verleden nog slechts de naam (via moeders- of vaderskant verkregen) die het bewijs is van een ooit bestaande familieband. Eigenlijk is dat jammer en toch ook wel een beetje vreemd dat uitvaarten vaak nog slechts de enige momenten zijn om herinneringen aan het verleden, klinkt in dit verband misschien wat raar, levend’ te houden.

Momenteel zie je een trend dat steeds meer mensen belangstelling zijn gaan tonen voor hun familiegeschiedenis en daarbij op zoek gaan naar hun familieroots.  Het blijkt interessant om verhalen die daaraan verbonden zijn op te diepen en te delen met anderen. Kijk maar eens naar zo’n populair programma als Verborgen Verleden waarin bekende Nederlanders op zoek gaan naar hun voorvaderen. Wie waren nu opa en oma? Waar kwamen ze vandaan en wat deden ze? Hoe leefden ze? Je mag het een hang naar nostalgie noemen maar mogelijk zijn deze vragen ook voor jou herkenbaar.

Het is alweer een tijdje geleden dat bij ons, Ton en mij, het idee ontstond om met die kennelijke behoefte iets te gaan doen. We vonden het namelijk jammer dat onze jeugdherinneringen uiteindelijk voorgoed tot het verleden zouden gaan behoren en tegelijk realiseerden we ons dat onze generatie, geboren in de vijftiger en zestiger jaren, nog de enige verbinding vormt met de generatie die achter ons ligt. Laten we immers niet vergeten dat onze vaders en moeders ver terug in de vorige eeuw, soms al meer dan honderd jaar geleden, zijn geboren. We stelden ons daarop de vraag: hoe houden we die familieherinneringen ‘levend’ en hoe kunnen we tegelijk iets aan ‘onze’ kinderen meegeven om hen meer bewust te maken over hun afkomst? Bij het concreet maken van die vraag rezen al snel weer meer vragen op. Waar begin je? Hoe wil je die herinneringen vorm geven en hoe laat je deze tot de verbeelding spreken? Welke vorm kiezen we daarvoor?

Na rijp beraad besloten we een website te maken dat als een soort familieboek kan worden gelezen en waarbij het gezin van Adrianus Broks en Hendrika van der Steen uit Schijndel, wonende op den Boschweg, centraal staat met  daar omheen een mix van verhalen, anekdotes, historische feitjes en natuurlijk veel foto’s. Ondertussen hebben we het nodige aan foto’s verzameld en is er familieonderzoek gedaan maar er is waarschijnlijk nog meer te achterhalen.

Daarom nodigen we alle familieleden, die op één of andere manier zich verbonden voelen met Adrianus en Hendrika Broks, om verhalen foto’s of kopieën ervan bij ons aan te leveren en ons helpen daarmee deze website verder uit te breiden. Zo willen we een digitaal document tot stand brengen dat familieleden Broks helpt om herinneringen langer levend te houden en tevens een inkijk biedt op het leven van toen en elders.